تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام
یکی از ارکان پیشرفت و حرکت به سوی کمال؛ بهره برداری از تجارب و اندوخته های گذشته است که بدون آن هیچ حرکت رو به جلو و پیشرفتی متصور نیست. این موضوع که از آن می توان به عنوان حافظه تاریخی نام برد در حوزه علوم اسلامی و معارف دین کارکرد و اهمیتی دو چندان و ثمرات فراوانی دارد، چرا که منبعی غنی برای کسب معارف است و راهبرد و الگویی جامع برای رشد و تعالی ارائه می کند.
خداوند منان آسمان و زمین را آفرید تا انسان با اختیار خود به کمال مطلوب دنیوی و اخروی برسد برای تحقق این کار پیامبرانی را از آدم تا خاتم پیامبران رسول اعظم را فرستاد. آن حضرت نیز جانشینان خود را معرفی فرمود تا با سیره عملی خود راه رسیدن به سعادت و کمال را به ما نشان دهند، من و شما که در عصر آن امامان بزرگوار حضور نداشتیم چاره ای نداریم با مطالعه تاریخ پیشوایان خود با سیره آنان آشنا شویم تا سبک زندگی نبوی و علوی را پیشه خود سازیم، تا الگوهای علمی و عملی و رفتاری آنان بهره مند شویم.
شناخت تاریخ و سیرة اهل بیت علیهم السلام، نه تنها خاطره‌ای ارزشمند از این اسوه‌های دینی به یادگار می‌گذارد، که به عنوان بزرگ‌ترین درس و تجربة ثبت‌شده، برای تمام منادیان نجات و سعادت انسان و جوامع بشری از اهمیت والایی برخوردار است. تحلیل درست از وقایع تاریخی و سیرة اهل‌بیت، می‌تواند استخراج قواعد و الگویی مدوّن را به همراه داشته باشد، تا جوامع بشری در ارتباطات و تعاملات خود با مردم، و نیز در برابر نظام سیاسی حاکم و مخالفان آن نظام حاکم، از آنها بهره ببرند.
